Zakaźne zapalenie tchawicy i oskrzeli (dawniej określane jako kaszel kenelowy) jest to zakaźna i zaraźliwa choroba, atakująca psy w różnym wieku. Najczęściej pojawia się w większych skupiskach zwierząt (schroniska, hotele dla psów, wystawy). Choć mogą na nią zapadać także psy domowe. Częściej występuje w okresie jesienno-zimowym. Przyczyna Choroba wywołana jest najczęściej kombinacją wirusów oraz bakterii- Bordetella bronchiseptica. Objawy Psy mogą zarażać się od siebie nawzajem podczas bezpośredniego zwierząt w dobrej kondycji przebieg choroby może być łagodny, często bez wyraźnych objawów. U zwierząt osłabionych, zarobaczonych oraz zestresowanych, przebieg choroby może być ciężki, czasem nawracający. W przypadku komplikacji może dochodzić do zapalenia płuc, które może stać się bezpośrednią przyczyną śmierci. Objawem choroby jest sporadyczny, potem napadowy, bardzo męczący kaszel, utrzymujący się nawet do dwóch tygodni. Psy mają zazwyczaj zachowany apetyt. U niektórych zwierząt po ataku kaszlu mogą pojawić się wymioty. Zauważyć można także połykanie wydzieliny. Ataki kaszlu występują też przy karmieniu lub po wyprowadzeniu zwierząt na spacer (zmiana temperatury otoczenia, ucisk obroży na krtań i tchawicę). Jeśli zauważymy takie objawy u naszego psa, udajmy się z nim do lekarza weterynarii. Zdiagnozowanie choroby na wczesnym etapie i właściwe leczenie daje dużo większe szanse na szybszy powrót do zdrowia. Leczenie Wskazane jest trzymanie psów w suchych i często wietrzonych pomieszczeniach. Lekarz weterynarii dobierze odpowiednie leczenie w postaci preparatów podnoszących odporność, leków wykrztuśnych, przeciwkaszlowych, rozszerzających oskrzela czy antybiotyków. Należy pamiętać o stałym dostępie do świeżej wody pitnej o odpowiedniej temperaturze. Profilaktyka W profilaktyce stosowane są różnego rodzaju szczepionki przeciwko nosówce, parainfluenzie psów i Bordetelli. Wskazane jest przeprowadzenie szczepień ochronnych u wszystkich psów latem lub wczesną jesienią, przed nadejściem chłodów. Poza tym psy powinny być szczepione przynajmniej na 3 tygodnie przed planowanym terminem wystawy lub dołączeniem do grupy na szkoleniu. Szczepienia powinny być powtarzane co roku. Inne częste choroby psów Wszawica Wszy to owady, które żywią się sierścią, naskórkiem lub krwią zwierząt. Wszawica to inaczej nazwa…

Nasze Bassety Strona Główna » Nasze bassety » Ambulatorium » czyszczenie gruczołu okołoodbytowego Idź do strony: 1 2 3 » Poprzedni temat «» Następny temat czyszczenie gruczołu okołoodbytowego Autor Wiadomość Miła od Gucia Admin merytoryczny Pomogła: 11 razyDołączyła: 03 Mar 2005Posty: 21511Skąd: Gorzów Wysłany: Nie 29 Lip, 2007 18:35 czyszczenie gruczołu okołoodbytowego Dziś byliśmy z Guciem u weterynarza. Powód: brzydko pachnąca wydzielina z pupy. Okazało się, że to gruczoł okołoodbytowy trzeba oczyścić. No i lekarz oczyścił, Gucio dostał zastrzyk. Następna wizyta w czwartek. Serce mi pękało tak Gustaw "płakał" przy czyszczeniu. Gustaw ma 5 lat, nigdy nic takiego się nie działo. W grudniu przeszedł kastrację, ja myślałam, że może to ma jakiś związek, ale lekarz to wykluczył. I szperam teraz po necie i naszej stronie, aby o tym poczytać więcej, i nie wiele mogę znaleźć. Jeśli mieliście to ze swoimi psiakami, napiszcie. _________________694 409 059 @ Hubertus Pomógł: 1 razDołączył: 30 Mar 2005Posty: 1066Skąd: Warszawa Wysłany: Nie 29 Lip, 2007 21:54 oto co znalazłem w internecie: Każdy pies ma dwa gruczoły analne (po obu stronach odbytnicy). Nazywane są one czasami "gruczołami zapachowymi", ponieważ pies dzięki nim znaczy swoje terytorium, a także ma swój indywidualny zapach. Zatoki odbytnicze są opróżniane dzięki ciśnieniu odbytniczemu podczas defekacji. Wydzielina gruczołowa jest brązowawym płynem, chociaż może stać się także gęsta, żółtawa lub kremowa. Zatoki odbytnicze mogą zostać opróżnione także przez skurcz zwieracza. Może do tego dojść, gdy pies jest zdenerwowany, przestraszony lub, gdy chce "oznaczyć" swoje terytorium. Skurcz zwieracza nie tylko "znaczy terytorium", ale nadaje psu stały, charakterystyczny "psi" zapach. ZACZOPOWANIE GRUCZOŁÓW ANALNYCH Gdy gruczoły nie mogą być opróżnione w normalny sposób, może dojść do ich zaczopowania. Zaczopowanie jest bardziej powszechne w małych rasach, ale może pojawić się u każdego psa. Przyczyny powodujące zaczopowanie to wodniste stolce, małe otwory gruczołowe lub nadczynne gruczoły. Wydzielina staje się wtedy gęsta i pastowata. Opróżnienie gruczołów następuje poprzez ręczny zabieg. RĘCZNE OPRÓŻNIANIE GRUCZOŁÓW Przygotuj ciepły, wilgotny ręcznik. Unieś ogon psa i znajdź gruczoły. Znajdują się one na godzinie piątej i siódmej w stosunku do odbytu. Poczujesz je jako małe twarde guzki koło odbytu. Przyłóż ręcznik nad tym miejscem. Potem kciuk i palec wskazujący połóż na każdym gruczole. Gruczoły opróżnią się , jeśli naciśniesz na nie, przybliżając je do siebie. Wytrzyj to miejsce i powtórz zabieg, jeśli to konieczne. Jeśli w wydzielinie znajduje się krew lub ropa, prawdopodobnie wdało się zakażenie. ZAKAŻENIE GRUCZOŁÓW ANALNYCH Jeśli w wydzielinie znajduje się krew lub ropa, opróżnianie gruczołów może być dla psa bolesne. Musisz wtedy, po oczyszczeniu, zastosować maść antybiotykową (np. Panalog) poprzez umieszczenie jej wewnątrz gruczołów. Procedurę trzeba powtarzać co dwa dni, podając jednocześnie doustny antybiotyk. Jednak w takim przypadku zalecane jest odwiedzenie najbliższego gabinetu weterynaryjnego. żródło: Ja osobiście z Fredem odwiedzamy weta regularnie i w ramach "przeglądu technicznego" czyścimy Fredkowi gruczoły. Sam mógłbym to zrobić, ale nie polecam... to śmierdząca sprawa Osobiście wolę wydać kilka złotych i "uprzyjemnić" życie wetowi Wiele osób uważa, że bassety to śmierdziele. Prawda jest taka, że wykąpany, mający zdrowe i wyczyszczone uszy, jak również czyste zęby psiak nie jest już "śmierdziuszkiem" Wszystkim basseciarzom, który jeszcze nie mieli okazji oczyścić gruczołów swoich pupili polecam wizytę u weta - dla własnego i psiego dobra i lepiej nie czekać, aż sie w końcu coś zacznie paprać. Bacha Dołączyła: 23 Maj 2005Posty: 543Skąd: Warszawa Wysłany: Pon 30 Lip, 2007 09:09 My też co jakiś czas jeździmy do weterynarza na czyszczenie, bo lubią się te gruczoły zatykać i wtedy może zrobić się stan zapalny co przerabialiśmy wiele lat temu i więcej nie chcemy. Dlatego teraz pilnujemy. _________________Bass i Fina tel. 608 327 767 Agata[Usunięty] Wysłany: Pon 30 Lip, 2007 13:40 Bogusiu, u Groszka to tragedia z tymi gruczołami. Jemu co chwilę robi się stan zapalny, ropa, krew, ból. Jak tylko wyleczymy, mija kilka tygodni i znów bardzo ciężki stan zapalny. Pytałam kilku lekarzy, ale każdy mi powiedział, że widocznie on tak ma. Oczyszczamy, leczymy a to ciągle wraca. Szkoda mi go, bo chłopak cierpi. Niektórzy usuwają gruczoły, ale nasz lekarz rodzinny powiedział, że takiego psa może odrzucić stado, a tego bym Groszkowi i sobie nie życzyła. Słyszałam o płukaniu gruczołów, ale to podobno bardzo nieprzyjemny dla psa zabieg wykonywany w narkozie, więc również raczej odpada, tym bardziej, że nie daje pewności iż nie będzie powracać. W każdym razie, to dla nas utrapienie. W swoim życiu miałam bardzo dużo psów i nigdy u żadnego problemów z gruczołami nie było. Groszek jest pierwszym moim psiakiem, który ma z tym problemy i to bardzo duże. Miła od Gucia Admin merytoryczny Pomogła: 11 razyDołączyła: 03 Mar 2005Posty: 21511Skąd: Gorzów Wysłany: Wto 31 Lip, 2007 17:30 Bardzo Wam dziękuję, u Gucia coś takiego po raz pierwszy się zdarzyło. Ale teraz już wiem i będę pilnowała. Ale i tak po pierwszym zabiegu i zastrzyku jest efekt. Dzięki Hubertus za stronke i informacje. _________________694 409 059 @ gocha[Usunięty] Wysłany: Wto 31 Lip, 2007 20:00 Mam pytanie, czy u suczek ten problem również tej pory miałam zawsze suczki i nigdy nic takiego się nie wydarzyło, również wet do którego chodzę z Manią nie zwrócił mi na to uwagi. Będę wdzięczna za informacje. Iza Dołączył: 25 Sie 2006Posty: 14Skąd: Bielsko-Biała Wysłany: Wto 31 Lip, 2007 21:42 Ten problem dotyczy psów obojga zdarza sie częściej u ras współistnieje z innymi problemami zdrowotnymi nawracającymi stanami zapalnymi ucha zewnętrznego raz doszło do zapalenia gruczołów to z pewnością problem będzie powracał, dlatego u każdego psa,który kiedyś na to cierpiał trzeba regularnie sprawdzać gruczoły i jeśli będzie taka potrzeba usuwać ich zawartość ,albo poprzez delikatny ucisk po zew, stronie lub już bardziej specjalistycznie u poprzez płukanie gdzie do kanalika wprowadza się specjalną igłę z kulką. Opróżnianie gruczołów nie jest przyjemne dla naszego nosa :wink: a sama czynność nie jest i miła dla lepiej zapobiegać niż leczyć .Często na długo przed pojawieniem sie problemu z zapaleniem gruczołów nasze psy sygnalizują nam zatkanie ich poprzez pocieranie pupą o ziemię co często odbieramy jako wynik gruczoły stają się bolesne a pies sam usiłuje pozbyć sie ich zawartości uciskając lub liżąc tą okolicę. gocha[Usunięty] Wysłany: Wto 31 Lip, 2007 22:06 Dzięki serdeczne za informację. Hubertus Pomógł: 1 razDołączył: 30 Mar 2005Posty: 1066Skąd: Warszawa Wysłany: Wto 31 Lip, 2007 22:06 a tak w temacie saneczkowania a tu całkiem ciekawy artykuł Saneczkowanie Często zdarza się, iż właściciele psów przychodzą do przychodni weterynaryjnej zaniepokojeni ich dziwnym zachowaniem. Chodzi o sytuację, gdy pies pociera pupą o ziemię. W terminologii medycznej zachowanie takie zwane jest saneczkowaniem. - Saneczkowanie& w pierwszej kolejności kojarzy się wszystkim z tym, że pies jest zarobaczony - powiedział Marek Dobrowolski. - Owszem, robaczyca psów jest jedną z przyczyn takiego zachowania, ale o wiele częstszą jest zainfekowanie przez bakterie zatok okołoodbytowych. To z tego względu pies saneczkuje&, próbując przez ucisk usunąć zawartość zatok na zewnątrz. Schorzenie to utrudnia życie domownikom, gdyż zapaleniu towarzyszy ostry zapach i to też może być dla nas sygnał, że coś jest nie tak z naszym pupilem - dodał. Zatoki okołoodbytowe są to parzyste gruczoły zapachowe, znajdujące się po obu stronach odbytu. Powstaje w nich wydzielina zapachowa, po której psy się wzajemnie rozpoznają. To jakby dowód osobisty psa i dlatego nie jest wskazane usuwanie gruczołów (wyjątek: bardzo silny stan zapalny, nowotwór). - Zapalenie gruczołów okołoodbytowych leczymy podając antybiotyk przez około tydzień czasu i co dwa dni wprowadzając maści do zatok. Podstawowym zabiegiem jest także płukanie zatok specjalnym płynem antyseptycznym - stwierdził nasz rozmówca. - Zazwyczaj po tygodniu schorzenie mija. Zdarza się jednak, że niektóre psy mają skłonności do tej choroby. W takich przypadkach następuje nawrót choroby, mimo że zapalenie zostało wcześniej całkowicie wyleczone. Powód: kanaliki wychodzące z gruczołów mają bezpośredni kontakt z odbytem i kałem. Tak więc nie trudno o infekcję w tym miejscu - dodał. Do zapalenia dochodzi przeważnie, gdy u psa utrzymuje się przez dłuższy czas biegunka. Normalny stolec przy wypróżnianiu uciska na gruczoły i powoduje ich samoistne opróżnianie. Jednak może nastąpić zaczopowanie ujścia gruczołu, w efekcie czego wydzielina długo w nim zalega i wówczas pojawia się ten dyskomfort u zwierzęcia. - Wyleczenie do końca może utrudnić indywidualna, nietypowa budowa kanalików odprowadzających wydzielinę z zatok. Jedne z tych kanałów są skierowane bardziej do światła odbytu, a inne na zewnątrz. Te skierowane ku odbytowi są bardziej narażone na zanieczyszczenie - podkreślił. Jak powiedział Marek Dobrowolski, właściciel sam może pomóc psu poprzez uciskanie palcem wskazującym i kciukiem przez ligninę, czy watę gruczołu (znajduje się on poniżej odbytu) w kierunku do góry, delikatnie usuwając zawartość. Wtedy na ligninie pojawia się zawartość gruczołów, która może być różnej konsystencji, od rzadkiej do gęstej, smolistej. Nieleczenie tego schorzenia powoduje, że w organizmie utrzymuje się stan zapalny, co może prowadzić do powstawania ropni lub nawet do nowotworu gruczołów okołoodbytowych. - Zapobiegawczo polecam masowanie zatok raz w tygodniu. Brak wydzieliny oznacza, że nie mamy powodów do obaw - stwierdził. Rad udzielał Marek Dobrowolski, właściciel Przychodni dla Zwierząt, Radomsko źródło : Miła od Gucia Admin merytoryczny Pomogła: 11 razyDołączyła: 03 Mar 2005Posty: 21511Skąd: Gorzów Wysłany: Sro 01 Sie, 2007 10:37 Hubertus jeszcze raz dziękuję za wyczerpujące informacje. Jutro jedziemy na następną wizytę. Ale jak pisałam różnica jest. Sucho, czyściutko, żadnej wydzieliny, zapach przykry ustał. Jutro też będziemy się szczepić (ja nie, choć by mi się przydało, bo nieraz też jestem wściekła). _________________694 409 059 @ Asia i Basia Figa & Co. Pomogła: 9 razyDołączyła: 17 Kwi 2007Posty: 5612Skąd: Hamburg/Torun Wysłany: Pon 03 Wrz, 2007 18:58 No i nas dzisiaj ta przyjemnosc nie ominela. Baska rozwiewala zapach okrutny, wiec udalismy sie do weta, no i nasz pierwszy raz mamy za soba. Baska byla dzielna, troche sie szamotala, chciala uciec ze stolu, ale pan doktor szybko sobie z nia poradzil. Caly zabieg trwal ok. 2 minut. Teraz profilaktycznie co trzy miesiace do wgladu. _________________Baśka polykacz jablek i klockow Lego Miła od Gucia Admin merytoryczny Pomogła: 11 razyDołączyła: 03 Mar 2005Posty: 21511Skąd: Gorzów Wysłany: Czw 27 Wrz, 2007 13:33 Myślałam, że juz wszystko dobrze. A tu, zauważyłam, że jak zdarza się Gustawowi mieć (po jakichś zdobyczach) rozwolnienie, to pojawia się krew i bardzo mnie to niepokoi. I przed czyszczeniem gruczołu tak właśnie było. Potem wszystko w porządku, przy normalnym załatwianiu się, krwi ani śladu. Dziś znowu w nocy chciał wyjśc, wiadomo dlaczego, poszłam znim, prychnęło z niego, czyszcząc go znowu zauważyłam ślady krwi. Czy to jakaś spójność, że jak rozwolnienie to i krew. Oczywiscie pojdę do lekarza. Ale może macie jakieś doświadczenia. _________________694 409 059 @ Aleksander Pomógł: 1 razDołączył: 07 Mar 2005Posty: 598Skąd: Żory 508185063, 0324356156 Wysłany: Czw 27 Wrz, 2007 19:03 Nasz Morfeusz ma bardzo wrażliwy żołądek i jak go przeczyści tak poważnie gdy choruje ( a zdarzyło mu się to już dwa razy) to pojawia się krew. Weterynarz stwierdził , że to przy podrażnieniu jelit pojawia się krew. Oczywiście my panika bo wygląda to koszmarnie. dlatego wracaliśmy w tym roku szybciej z nad morza. muchomorek Dołączyła: 22 Kwi 2005Posty: 25Skąd: Łódź Wysłany: Pią 26 Paź, 2007 17:43 Moja sunia też miała zapchane gruczoły i kilka razy czyścił je weterynarz. Jeśli pies saneczkuje to najczęściej są to gruczoły. Trzeba je oczyszczać regularnie ze 3-4 razy do roku. Krew w kale to sprawa poważniejsza. Jeśli to świeża, czerwona krew to z odbytu, może pies sie skaleczył albo może istnieje coś takiego jak hemoroidy psie? Jeśli krew jest 'stara", ciemna to z jelita. Trzeba pędzić do weta. Jeśłi to krew czarna, fusiasta, to tragedia. U człowieka taka jest przy pękniętym wrzodzie żołądka, krwotoku wewnętrznym. muchomorek Dołączyła: 22 Kwi 2005Posty: 25Skąd: Łódź Wysłany: Nie 28 Paź, 2007 08:25 Dlaczego Gucia wykastrowano?? Wyświetl posty z ostatnich: Nasze Bassety Strona Główna » Nasze bassety » Ambulatorium » czyszczenie gruczołu okołoodbytowego Nie możesz pisać nowych tematówNie możesz odpowiadać w tematachNie możesz zmieniać swoich postówNie możesz usuwać swoich postówNie możesz głosować w ankietachNie możesz załączać plików na tym forumNie możesz ściągać załączników na tym forum Dodaj temat do UlubionychWersja do druku Skocz do: Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB GroupFGRP Theme created by Gilu Strona wygenerowana w 0,12 sekundy. Zapytań do SQL: 13

Zapalenie gruczołów okołoodbytowych u psa to często spotykana przypadłość dotykająca psy w różnym wieku. Najczęściej jednak schorzenie to dotyka osobniki starzejące się. Szczególnie zagrożone są psy mające skłonności osobnicze oraz otyłe i niewłaściwie karmione.

art. sponsorowany Data publikacji: r. Numer wydania: 6/2020 Zatoki okołoodbytowe u psa znajdują się po obydwu stronach odbytu. Anatomicznie są umiejscowione pomiędzy wewnętrznym i zewnętrznym mięśniem zwieraczem odbytu. Patrząc na psa od tyłu, ich lokalizacja, np. względem tarczy zegara, to godzina 4. i 8. Ściana zatok jest wyścielona od wewnętrznej strony nabłonkiem zawierającym gruczoły łojowe i apokrynowe. Produkują one papkowatą wydzielinę zawierającą feromony, dając dość charakterystyczny oraz niezbyt przyjemny dla właścicieli zwierzęcia zapach. Jednakowoż jest to unikalny i indywidualny zapach dla każdego osobnika. Bezpośrednio wiąże się to z atawistyczną cechą znaczenia terenu przez mięsożerców. To podczas defekacji w naturalny sposób opróżniane były zatoki, dając innym znak – to mój teren – uważaj. Przyczyny i objawy Często wskutek ubogiej w błonnik diety, osłabienia perystaltyki jelit, osłabienia pracy mięśni tłoczni brzusznej (zwierzęta starsze i otyłe), zbyt małej dozy ruchu, a także pewnych skłonności osobniczych dochodzi do zapalenia zatok okołoodbytowych. Gromadzą się wówczas w ich świetle masy kałowo-ropne. Dochodzą do tego wtórne zakażenia bakteryjne, co doprowadza do niedrożności przewodów wyprowadzających. Psy wykazują wówczas silny świąd tej okolicy, intensywnie ją wylizują i saneczkują. Bardzo często towarzyszy temu nawet świąd całego ciała. Niekiedy na skutek wylizywania dochodzi do infekcji gardła, nosa, oczu. Właściciele, widząc saneczkowanie oraz wylizywanie odbytu, błędnie podejrzewają w pierwszej kolejności zarobaczenie, toteż wówczas odrobaczają swojego pupilka. Pomoc Jedynym skutecznym sposobem pomocy jest opróżnienie zalegających mas przez lekarza weterynarii, wypłukanie zawartości zatok roztworem antyseptycznym i zaaplikowanie do ich światła maści antybiotykowej. W zaniedbanych, a co za tym idzie, zaawansowanych zmianach, konieczna jest interwencja chirurgiczna polegająca na ich usunięciu. Warto nadmienić, że szczególnie zaniedbane przypadki zapaleń zatok okłoodbytowych prowadzą do powstania przetok okołoobytowych, które bardzo wydłużają czas leczenia zwierzęcia. Zapobieganie Stare stwierdzenie „lepiej zapobiegać, niż leczyć” również i w tym przypadku ma bezsporne zastosowanie. Konieczne jest zatem stałe monitorowane zachowania się zwierzęcia, ale również działania profilaktyczne. Zastosowanie może mieć tu kwas hialuronowy. Należy on do glukozaminoglikanów. Jest naturalną substancją występującą w każdym organizmie. Jego zwiększona podaż ma szerokie zastosowanie w: dermatologii, otolaryngologii, ginekologii, okulistyce, medycynie estetycznej. Stosuje się go również w chirurgii miękkiej i ortopedii, ponieważ jest składnikiem mazi stawowej oraz wspomaga odżywianie chrząstek stawowych. W ostatnim czasie coraz większe znaczenie ma on w proktologii zwierząt i ludzi. Nawilża błonę śluzową odbytu, regeneruje ją, przywraca prawidłowe napięcie i elastyczność. Przyspiesza gojenie, dlatego stosuje się go w stanach zapalnych odbytu, w zapaleniu krypt, przetokach i szczelinach odbytu. Poza wszystkim kwas ten zwiększa aktywność fagocytarną (komórki żerne pochłaniające i zabijające patogeny). W proktologii stosuje się go w postaci czopków. Z uwagi na fakt jego endogennej obecności w organizmie nie spotyka się reakcji alergicznych po jego podaniu. Pies oprócz tego,że nie sika funkcjonuje normalnie. To,że przed każdym spacerem musi mieć wkładany cewnik to dla mnie nie jest problemem jednak dla psa jest,gdyz pojawia się u niego zapalenie cewki-mocz śmierdzi amoniakiem,czasami ma krwiomocz,czasami wręcz wysikuje jakiś śluz. Pierwszym charakterystycznym objawem zatkanych gruczołów jest saneczkowanie, czyli tarcie zadem o podłoże. Pies robi tak również, kiedy mają robaki. Jeżeli pies jest odpowiednio odrobaczony, należy przypuszczać, że pies ma zapchane gruczoły. Gruczoły okołoodbytowe są to przekształcone gruczoły łojowe, znajdujące się symetrycznie po obu stronach skórnej części odbytu. Posiadają kanaliki wyprowadzające, przez które ich wydzielina miesza się z kałem i wydala podczas załatwiania psa. Zapach z gruczołów jest jak dowód tożsamości dla każdego psiaka. Gdy pies robi twardą kupę, gruczoły powinny oczyszczać się samoistnie podczas wypróżniania. Jeżeli Twój pies ma biegunki, często robi rzadkie kupy powinniście udać się z nim do weterynarza w celu wyduszenia gruczołów. Należy pamiętać, że jeżeli zaczniemy mechanicznie wyduszać gruczoły u naszych psów, wtedy należy to robić systematycznie. Moja bulwa ma wyduszane gruczoły raz na dwa miesiące. Zawsze gdy zbliża się termin wyduszenia gruczołów od psa można wyczuć nieprzyjemny zapach, dlatego zawsze wtedy należy udać się do lekarza weterynarii. Zaniedbanie oczyszczania gruczołów okołoodbytowych może prowadzić do powstania ropnia, który trzeba nacinać i oczyszczać podczas zabiegu w pełnym znieczuleniu. Dlatego jak już decydujemy się na psa – dbajmy o niego!

Dla psów cierpiących na większość problemów trawiennych zalecamy diety CID lub CIW Digestive support. Te diety są również odpowiednie dla psów z zapaleniem jelita grubego. Jeśli problemy Twojego psa są spowodowane alergią lub nadwrażliwością pokarmową, zalecamy jeden z naszych specjalistycznych produktów. Jeśli zaś Twój

Przez aktualizacja dnia 18:58 Dlaczego pies saneczkuje? Saneczkowanie, czyli „jazda” zadem po ziemi przy wspieraniu się na przednich łapach, może dla niektórych wyglądać komicznie – z pewnością jednak nasz czworonożny pupil nie robi tego w celach rozrywkowych lub by rozbawić swoich właścicieli. Niemal zawsze pies saneczkuje, bo odczuwa dyskomfort – swędzenie lub ból – w okolicach odbytu. Jeśli nasz podopieczny robi to sporadycznie, tylko od czasu do czasu, nie ma raczej powodu do niepokoju – prawdopodobnie chce tylko bardziej skutecznie podrapać się w okolicach odbytu lub dodatkowo wytrzeć (często ma to miejsce np. kiedy pies cierpi na przejściową biegunkę). Jeśli jednak pies saneczkuje często i uporczywie, przyczyna takiego zachowania może być bardziej skomplikowana i mieć różne podłoże. Zatkanie gruczołów okołoodbytowych Najczęstszym powodem, dla którego pies saneczkuje, okazują się problemy z gruczołami okołoodbytowymi – przede wszystkim ich zatkanie. Gruczoły okołoodbytowe, zwane też zatokami okołoodbytowymi, to znajdujące się w bezpośrednim sąsiedztwie psiego mięśnia zwieracza odbytu niewielkie, parzyste zmodyfikowane przydatki skórne. Zlokalizowane są nieco poniżej odbytu, mniej więcej na godzinie 4 i 8, gdyby chcieć bardziej obrazowo określić ich położenie. Gruczoły te wytwarzają gęstą, przypominającą w konsystencji krem wydzielinę o brzydkiej barwie i bardzo nieprzyjemnym zapachu, która pierwotnie służy psom przede wszystkim do znaczenia terenu. U zdrowych psów nie stanowi ona problemu – jest bowiem wydalana z psiego organizmu razem z kałem. Stosunkowo często zdarza się jednak, że dochodzi do zatkania zatok okołoodbytowych. Na taki stan rzeczy może wpływać wiele różnorodnych czynników, takich jak np. zła dieta psa (np. zbyt uboga w błonnik lub oparta w zbyt dużej mierze na miękkim jedzeniu) czy przewlekłe biegunki. Bywa też, że zatykaniu się gruczołów sprzyja psia anatomia – u niektórych psów znajdują się one zbyt głęboko lub wyposażone są w mniejsze i cieńsze przewody, które uniemożliwiają skuteczne opróżnianie zatok. Przyczyną może być też nadwydzielniczość gruczołów okołoodbytowych, spowodowana np. alergiami, nadwrażliwością czy zaburzeniami metabolicznymi, hormonalnymi lub neurologicznymi. Niezależnie od tego, co leży u podstaw zatkania zatok okołoodbytowych, powoduje ono u psa znaczny dyskomfort i próbę pozbycia się nadmiaru wydzieliny – wtedy właśnie pies saneczkuje. Stan zapalny gruczołów okołoodbytowych Bywa że przyczyną, dla której pies saneczkuje, jest inny problem związany z omawianymi gruczołami, jak np. stan zapalny. Występuje on jako następstwo różnych problemów zdrowotnych, takich jak alergie, infekcje grzybicze lub bakteryjne, ale też powikłania związane z otyłością psa. W tym przypadku, oprócz saneczkowania, najczęściej obserwuje się także inne niepokojące objawy: przede wszystkim gorączkę i ogólne złe samopoczucie psa. Nieleczony stan zapalny może prowadzić do powstania ropnia, a nawet przetoki, co stanowić może poważne zagrożenie dla życia psa. Pies saneczkuje po odrobaczaniu Innym częstym powodem, dla którego pies saneczkuje, są problemy z obecnymi w jego przewodzie pokarmowym pasożytami. Zazwyczaj potrafią one samoistnie opuszczać psi organizm podczas wydalania, co powoduje trudne do zniesienia swędzenie odbytu. Jednym z najpopularniejszych pasożytów jest tasiemiec psi (Dipulidium caninum) – jego części mogą samoistnie wydostawać się z psiego organizmu i powodować znaczny świąd okolicy odbytu. Łatwo je rozpoznać, bo w kształcie podobne są do pestek ogórka. Innymi często występującymi u psów pasożytami są nicienie, przede wszystkim glista psia (Toxocara canis), tęgoryjec psi (Ancylostoma caninum) oraz włosogłówka psia (Trichuris vulpis). Wszystkie one mogą zachowywać się podobnie do tasiemca. Bardzo często zdarza się także, że pies saneczkuje po odrobaczeniu. Dzieje się tak właśnie dlatego, że obecne w jego przewodzie pokarmowym pasożyty są usuwane poprzez odbyt i mogą powodować swędzenie. Jeśli jednak proces odrobaczania zaszedł prawidłowo, te objawy powinny ustąpić bardzo szybko. By zapobiec rozwojowi robaczycy, która może być nie tylko nieprzyjemna, ale i groźna dla psiego zdrowia, warto regularnie poddawać psa zabiegowi odrobaczania według zaleceń lekarza weterynarii i pod jego kontrolą. Pies saneczkuje – jak mu pomóc? Tak jak zostało nadmienione na początku, jeśli pies saneczkuje jedynie epizodycznie, podczas spacerów, prawdopodobnie wiąże się to z małymi problemami podczas wypróżniania i nie powinno stanowić powodu do niepokoju. Warto jednak uważnie obserwować pupila – jeśli takie zachowanie będzie się u niego pojawiać częściej i wyda nam się uporczywe czy wręcz obsesyjne, należy skonsultować je z weterynarzem. Może być bowiem objawem problemów z gruczołami okołoodbytowymi lub z pasożytami, które łatwo da się załagodzić i wyleczyć w gabinecie weterynaryjnym. W tym pierwszym przypadku konieczne będzie oczyszczenie zatok okołoodbytowych i dalsze monitorowanie sytuacji (niektóre psy mogą bowiem przejawiać tendencję do nawrotu takiej sytuacji), w drugim zaś lekarz prawdopodobnie wdroży preparaty odrobaczające. Pamiętajmy, że obie te dolegliwości, jeśli zawczasu nie podejmie się ich leczenia, mogą prowadzić do poważniejszych problemów ze zdrowiem pupila. Nie zwlekajmy więc, gdy zauważymy coś niepokojącego, i szybko skonsultujmy się z weterynarzem!

Czyraczyca odbytu. Czyraczyca odbytu jest bardzo uciążliwą i trudną do leczenia chorobą. Powoduje dużą bolesność, również przy wypróżnianiu, a to z kolei wpływa na zmniejszenie apetytu u psa. W konsekwencji pogarsza się ogólna kondycja zwierzęcia. Choroba dotyczy zwykle psów w średnim wieku, bez względu na płeć. Gj81.

5kkkkyl43u.pages.dev/65

5kkkkyl43u.pages.dev/69

5kkkkyl43u.pages.dev/28

5kkkkyl43u.pages.dev/72

5kkkkyl43u.pages.dev/46

5kkkkyl43u.pages.dev/44

5kkkkyl43u.pages.dev/35

5kkkkyl43u.pages.dev/87

zapalenie gruczołów okołoodbytowych u psa forum